മണ്ണെഴുത്തുകൾ: തിന്തിനുന്ത തിന്താരെ

തിന്തിനുന്ത തിന്താരെ തക തിന്തകത്താരാ

കണ്ണിലിന്നുമിമ്മിണി വെള്ളം പൊടിയണു പെണ്ണേ

സങ്കടങ്ങളില്ലോളമല്ല കടലോളമാണേ

കുഞ്ഞുന്നാളിലുണ്ടു കളിച്ചുമുറങ്ങിയോരല്ലേ

ചങ്കിലിന്നുമൊണ്ടു കിടാത്തി ചിരിക്കണ മോറ്

തിന്തിനുന്ത തിന്താരെ തക തിന്തകത്താരാ

മാനത്തു പെരുമീനുദിച്ചതു കണ്ട നെലാവും

മണ്ണപ്പം കണ്ണഞ്ചെരട്ടയില്‍ ചുട്ടൊരു കാവും

കുര്യാല കെട്ടിയ മാവും വരമ്പത്തെക്കൂടും

പിരിയാതെ ക്ടാത്തിയോടൊത്തൊണ്ടു ചങ്കിലന്നിന്നും

തിന്തിനുന്ത തിന്താരെ തക തിന്തകത്താരാ

ചെമ്മാനത്തന്തിവെളക്കു തെളിഞ്ഞൊരു നേരം

കൈകൊണ്ടു കണ്ണു മറച്ചു പറഞ്ഞുനീയിഷ്ടം

കിന്നാരം പിന്നെയുമെത്ര പറഞ്ഞു നീ പെണ്ണേ

പുല്ലാനിക്കാട്ടിലെ മണ്ണില്‍ മറഞ്ഞന്നു പോലും.

തിന്തിനുന്ത തിന്താരെ തക തിന്തകത്താരാ

ചെഞ്ചോര തുപ്പിനീ വീണതു കണ്ടു ഞാനെന്തേ

കണ്ണില്‍ പരന്നൊരിരുട്ടില്‍ കുഴഞ്ഞു കമഴ്ന്നൂ

അന്തീ വെളിച്ചം പരന്നു തെരഞ്ഞപ്പൊക്കണ്ടൂ

പുല്ലാനിക്കാട്ടിലടക്കിയ ചാവിന്റെ കൂന

തിന്തിനുന്ത തിന്താരെ തക തിന്തകത്താരാ

ചെഞ്ചോര തുപ്പിനീ വീണതു കണ്ടു ഞാനെന്തേ

കണ്ണില്‍ പരന്നൊരിരുട്ടില്‍ കുഴഞ്ഞു കമഴ്ന്നൂ

അന്തീ വെളിച്ചം പരന്നു തെരഞ്ഞപ്പൊക്കണ്ടൂ

പുല്ലാനിക്കാട്ടിലടക്കിയ ചാവിന്റെ കൂന

തിന്തിനുന്ത തിന്താരെ തക തിന്തകത്താരാ

തിന്തിനുന്ത തിന്താരെ തക തിന്തകത്താര

മണ്ണെഴുത്തുകൾ